Dyskopatia szyjna
Dyskopatia szyjna polega na mechanicznym uszkodzeniu krążków międzykręgowych (dysków) w odcinku szyjnym kręgosłupa. Jest jedną z najczęściej występujących przyczyn bólu górnego odcinka kręgosłupa (karku) oraz tzw. rwy ramiennej. Dyskopatia może mieć wiele przyczyn, jednak najczęściej spowodowana jest zużyciem spowodowanym kumulacją mikrourazów, które pojawiają się z wiekiem. Zazwyczaj dotyczy osób w wieku 35-55 lat. Dyskopatia może dotyczyć zarówno odcina szyjnego jak i lędźwiowego kręgosłupa.
Możemy wyróżnić trzy rodzaje dyskopatii:
- zwyrodnienie krążka międzykręgowego bez jego uwypuklenia
- zwyrodnienie krążka miedzykręgowego z jego uwypukleniem
- przepuklinę krążka międzykręgowego z uszkodzeniem struktur więzadłowych i tzw. sekwestracją, czyli wypadnięciem zawartości dysku do kanału kręgowego.
Najbardziej nasilone dolegliwości bólowe spowodowane są tym, że krążek uciska na pobliskie nerwy. W zależności od miejsca w którym występuje przepuklina, pacjent może odczuwać bóle karku i/lub bóle promieniujące do kończyn. Intensywny i długotrwały ucisk powoduje uszkodzenie włókien czuciowych i nerwowych powodując zaburzenia czucia a nawet niedowład określonych grup mięśniowych.
Typowym objawem dyskopatii jest ból karku. Czasem dołączają inne dolegliwości:
- ból promieniujący do ramienia / ręki
- zaburzenia czucia w ręce
- osłabienie siły mięśni ręki, objawiające się np. wypadaniem przedmiotów z ręki.
Dyskopatia jest tak naprawdę naturalnym procesem starzenia kręgosłupa i stosunkowo rzadko daje dolegliwości. W skrajnych przypadkach może powodować tzw. mielopatię czyli zespół uciskowy rdzenia kręgowego. Typowa triada objawów w mielopatii to:
- utrudnienie wykonywania precyzyjnych czynności rękami, np. zapinanie guzików, pisanie. Pacjenci z mielopatią nie są w stanie np. ponieść monety ze stołu
- zaburzenia chodzenia. Charakterystyczne jest utrudnione schodzenie po schodach (bardziej niż wchodzenie!)
- w późnej fazie zaburzenia oddawania moczu
Przyczyny dyskopatii szyjnej:
Zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa powstają wraz ze starzeniem się organizmu, są uwarunkowane genetycznie, jak również wpływ na ich pojawienie się ma również styl życia i środowisko w którym żyjemy.
Główne czynniki nasilające powstawanie dyskopatii:
- przeciążenia kręgosłupa
- wymuszona pozycja działa podczas pracy m.in. przy komputerze, kierowanie pojazdem, praca przy taśmie produkcyjnej
- powtarzające się urazy
Wiek uznawany jest za najważniejszy czynnik ryzyka wystąpienia dyskopatii, pozostałe czynniki takie jak praca w wymuszonej i nienaturalnej pozycji, otyłość, brak aktywności fizycznej, palenie papierosów oraz częste urazy, mogą znacząco przyśpieszyć ten proces.
Diagnostyka i rozpoznanie
Podstawą do postawienia prawidłowej diagnozy jest przeprowadzenie szczegółowego wywiadu z pacjentem dotyczącego występowania objawów bólowych. Kluczowy jest tutaj opis rodzaju bólu oraz momenty jego występowania. Neurochirurg na tej podstawie ustala możliwe przyczyny i dobiera odpowiednia formę leczenia. W zależności od czasu trwania dolegliwości oraz ich charakteru, lekarz może skierować pacjenta na badanie NMR (rezonans magnetyczny), który jest najlepszym badaniem obrazującym zmiany struktury anatomicznej kręgosłupa.
Metody leczenia dyskopatii szyjnej
Dyskopatia szyjna kręgosłupa może być leczona zachowawczo oraz operacyjnie, metoda leczenia dobierana jest na podstawienie wielkości zmian zwyrodnieniowych oraz intensywności dolegliwości bólowych. Celem leczenia zachowawczego jest zminimalizowanie dolegliwości bólowych, zapobieganie progresji oraz wzmożenie naturalnych procesów regeneracyjnych organizmu.
Leczenie zachowawcze
Podstawową formą leczenia nieoperacyjnego jest zastosowanie specjalistycznej fizjoterapii. W szpitalu VM najczęściej stosowane metody to terapia manualna oraz fizykoterapia (m.in. Super Indukcyjna Stymulacja – SIS). Spośród farmaceutyków lekarz najczęściej zaleca stosowanie leków przeciwbólowych z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych, jednak w przypadku intensywnych dolegliwości bólowych lekarz może zalecić silniejsze leki przeciwbólowe lub leczenie miejscowe.
Leczenie operacyjne
przypadku przedłużających się dolegliwości bólowych lub innych specyficznych symptomów, które nie ustępują po zastosowaniu leczenia zachowawczego, neurochirurg może zalecić zastosowanie leczenia operacyjnego. Głównym celem zabiegu operacyjnego jest wyeliminowanie ucisku dysku lub zmian zwyrodnieniowych na sąsiadujące struktury nerwowe oraz zminimalizowanie ryzyka ich uszkodzenia. Metoda leczenia operacyjnego ustalana jest przez neurochirurga indywidualnie w oparciu o stan zdrowia pacjenta. W Szpitalu Vratislavia Medica staramy się stosować techniki minimalnie inwazyjne, powodujące jak najmniejsze uszkodzenie tkanek. Podstawowe techniki w chirurgii dyskopatii szyjnej to:
- Tylna foraminotomia szyjna
- Przednia foraminotomia szyjna z zespoleniem (tzw. ACDF)
- Artroplastyka szyjna (wymiana dysku na sztuczny)
Zastosowanie metod małoinwazyjnych niesie ze sobą zdecydowane korzyści dla pacjenta, zostaje zminimalizowany zakres ingerencji w układ kostno-stawowy kręgosłupa. Pacjent operowany metodą małoinwazyjną już w pierwszej dobie zostaje spionizowany, natomiast następnego dnia po zabiegu zostaje wypisany do domu.
Ważne!
Pamiętaj, jeżeli odczuwasz dolegliwości bólowe karku lub szyi, promieniujące do ręki/ramienia, które trwają dłużej niż kilka dni, koniecznie udaj się na konsultację do specjalisty neurochirurga, który na podstawienie szczegółowego wywiadu medycznego, badania przedmiotowego oraz często również badania obrazowego, zaleci odpowiednią dla Ciebie formę leczenia.
Czasem objawy dyskopatii narastają przez lata, a pacjenci trafiają do lekarza zdecydowanie zbyt późno, kiedy sytuacja już jest poważna, a możliwości leczenia ograniczone.
Dostępne metody leczenia:
